Selasa, 26 Januari 2010

Bertabahlah Bang Juna

Menghadapi sebarang kemungkinan bukanlah sesuatu yang menyenangkan. Apatah lagi belajar untuk menerima takdir. Perubahan demi perubahan dalam diri. Mungkin satu bentuk evolusi manusia menjadi matang. Tapi entah lah. Aku rasa aku masih di sini. Maksud aku, aku yang dulu.


Bosan sebenarnya bila dikhabarkan untuk menghadapi situasi baru. Ini aku lah. Tak tau lah engkau semua. Kadang-kadang bila kita sudah selesa dengan rutin kita. Sukar untuk kita menerima rutin kehidupan yang baru. Aku bakal berhijrah lagi. Ke selatan tanah air. Tapi tak begitu selatan sangat. Selatan sikit-sikit. Boleh gitu? Haha. Tapi layan je lah.


Berdebar juga. Datang ke tempat baru. Tapi aku buat-buat cool. Dalam kepala ni macam-macam persoalan yang menjengah. Sampai kadang-kadang susah tidur. Satu lagi masalah aku bila aku tertekan, aku akan rasa tak sedap perut. Kalau teruk sangat biasanya kena gastrik terus. Dua perkara ni yang paling aku menyampah. Inilah akibat memendam perasaan. Dah lama sangat aku sunyi-sunyi macam ni dan aku buat-buat rileks je. Inilah akibat suka duduk diam-diam dan pura-pura kental ubi. Ini buat aku terfikir nak cari teman bicara. Tapi kan, seganlah dah umur-umur macam ni masih terhegeh-hegeh lagi. Nak cari teman wanita konon. Ceh. Lambat lah kot. Ada tak ada member carikan takpun mak bapak aku je lah adjustkan. Duduk umah baring silang kaki goyang-goyang sikit dan layan lagu crust punk depan hi-fi sudah.... Semua sudah diatur.


Memulakan rutin kehidupan yang bakal aku hadapi ini, sebenarnya bukan sesuatu yang baru. Aku pernah hadapinya dulu. 6 bulan. Itu pun dah terasa peritnya. Nak tidur pun macam tak cukup masa. Kena jadi ahli jawatankuasa itu ini. Yang pasti, kerja-kerja yang heavylah. Angkat kerusi lah. Pasang tiang gol lah. Pantau sukan itu ini lah. Angkat barang-barang lah. Macam-macamlah. Dah tu, nak mengajar lagi. Nak menanda kertas periksa budak-budak lagi. Aku ingat tukang kebun pun tak penat macam aku. Selalu aku nampak diorang lepak je bawah pokok hisap rokok. Babi betul lah. Sini lah kalau berani angkat tiang gol buat line padang?!!! Musibat lu. Setakat trim pokok bunga nenek gua pun pandai! Pokok kertas boleh jadi bentuk keldai la weh! Ini bukanlah komplen. Tapi saja lah aku nak cerita-cerita. Rileks sudah.


Bila kenang-kenang balik cerita lama memang gua baran. Sekarang nampak gaya macam aku kena buka kamus lama. Kehidupan lama berulang kembali.


Bapak aku pernah cakap. Ini semua lumrah. Kena hadapi dengan redha. Adat lah. Bekerja. Ada orang atas kita. Atas punya atas punya atas punya atas ada lagi. Cuma, aku tak nafikan mungkin ada orang atas punya atas punya atas yang saja la buat lucu dengan orang-orang baru masuk ni. Sebab dia pun orang. Ada benci. Ada iri. Ada kasih. Ada rindu. Ada cinta. Bila ada cinta, ada pulak cinta bertasbih. Ah, sudah. Kacau aku ni.


Cakap-cakap orang tua ni menyebabkan aku cooling down sekejap. Tapi, dalam hati aku berdetik, "tak apa. Ada ubi ada batas. Aku mampu beli bas aku bawak laju-laju bila bawak engkorang semua pergi rombongan."


Apapun, aku harap aku diberikan kekuatan oleh yang maha kuasa. Apakan daya. Cari rezeki untuk diri dan keluarga. Lagipun memang ini jalan yang dipilih. Ikhlaskanlah...

8 ulasan:

FAZ berkata...

Lu jadi cikgu P.J. kat sekolah perempuan ke?

Gua dulu ada cita cita umur gua 40 khawin dengan umur 18.

faqhrule berkata...

celah mana ko praktikal juna?
gua bulan dua ni praktikal hulu langat maybe jarang balik bahau

p/s: carburetor dung+daighila+sarjan hasaan n ramai lagi main kat bahau sabtu ni, datang la kampung gua

kecik berkata...

kot pindah N9 or Melaka, gtaula :D boleh ai date ngan yu bangjuna. haha

okay, gurau

l.i.f.e berkata...

beri didikan yg baik ye!

deus X machina berkata...

cikgu rupanya....
erk888

apa2 pun gud luck bro
selamat mendidik anak bangsa

selamat pagi cikgu!

cimon berkata...

perghh...

xbgtau budak2 rmh pun...

xpe...

(p/s:nape xsinggah rmh ahad lepas?)

Rajuna berkata...

faz- fantasi kau elok divisualkan.

faqhrule- tepi pantai ramai gadis luar negara berbikini.

kecik-boleh apa salahnya. u bayarkan tambang bas berhenti-henti untuk i.


life-tak pernah ajar budak cara menyepak warga emas.

deus-selamat pagi bos.

cimon- haha. aku ada kerja. nanti kita minum2 lagi.

ka-ii berkata...

ko p mane weyh?